Z problemem nietrzymania moczu (ang. urinary incontinence, UI), czyli mimowolnym wypływem moczu boryka się 56 mln mieszkańców UE. Nietrzymanie moczu zostało uznane przez Światową Organizację Zdrowia za chorobę, a długoterminowa opieka kosztuje systemy opieki zdrowotnej około 10 mld dolarów. UI dotyczy wszystkich aspektów życia: od zawodowego po towarzyski.
Nietrzymanie moczu to utrata kontroli nad pęcherzem, zwykle spowodowana słabymi mięśniami, stanem zapalnym lub uszkodzeniem nerwów. CBD wykazuje silne działanie przeciwzapalne oraz neuroregeneracyjne.
Obecnie dostępne są dwa rodzaje leków do leczenia UI - leki przeciwmuskarynowe i Betmiga (mirabegron). Dawki tych potężnych leków muszą być dokładnie kontrolowane. Ale nawet przy właściwym stosowaniu mogą powodować suchość w ustach, zaparcia, suche lub swędzące oczy, niewyraźne widzenie, niestrawność, infekcje dróg moczowych, zatrzymanie moczu, senność, wysokie ciśnienie krwi i bóle głowy. Przypadkowe przyjęcie zbyt dużej ilości może mieć poważniejsze konsekwencje, powodując zmiany rytmu serca, omamy, drgawki i śpiączkę.
Endokanabinoidy i działanie pęcherza
Pęcherz i otaczające go warstwy zawierają oba typy receptorów kannabinoidowych - CB1 i CB2. Raport południowokoreańskich naukowców z 2017 r. wykazał, że znani agoniści (aktywatory) dwóch receptorów kannabinoidowych mogą wpływać na nadaktywność wypieracza. W urotelium, gdzie komórki mięśni wypieracza gładkiego spotykają się z neuronami czuciowymi, aktywność CB1 okazała się szczególnie obiecująca jako modulator w przypadkach OAB.
Badania na ludziach wykazały, że leczenie konopiami ogranicza epizody nietrzymania moczu.
Badania nad rakiem pęcherza moczowego przeprowadzone w Kaiser Permanente Medical Center wykazały przy okazji iż kannabigerol (CBG) oraz kannabidiol (CBD) mogą pomagać w łagodzeniu objawów nadaktywności pęcherza i podobnych zaburzeń.
W szczegółowej metaanalizie literatury naukowej w 2017 r. zespół europejskich naukowców przejrzał tysiące artykułów w poszukiwaniu wyników badań na ludziach. Znaleźli trzy, w których wykorzystano albo tetrahydrokannabinol (THC), albo kombinację THC i kanabidiolu (CBD) do badania skuteczności w stosunku do nadreaktywnego pęcherza u pacjentów cierpiących na stwardnienie rozsiane.
Metaanaliza opisuje dwa losowo kontrolowane badania i jedno otwarte badanie obejmujące 426 mężczyzn i kobiet ze stwardnieniem rozsianym. Pacjentów leczono mieszanką THC oraz CBD, podawanymi w postaci kapsułek lub sprayu do stosowania na błonie śluzowej jamy ustnej. Naukowcy odkryli, że leczenie „znacząco ograniczyło epizody nietrzymania moczu we wszystkich trzech badaniach”.